Ljóð vikunnar

Þreytt og dofin
ekki illa sofin

...bara þreytt

Ég er bara fín eins og ég er!

Sá áhugaverðan þátt á skjá einum í vikunni sem hét: "How to look good Naked". Hann var á eftir American Next Top Model sem er einn af þessum mjónu, fegurðar þáttum. Þarna var loksins plötunni snúið við og spilað nýtt lag. Þáttastjórnandinn sem var ung, falleg, frumleg, skemmtileg... manneskja (held karlkyns). Hann var með konu með sér, líklega um þrítugt, tveggja barna móður. Hún var bara hugguleg, venjuleg manneskja, en alveg að drepast úr komplexum yfir að hún væri of feit, sem hún var nottla ekki. Hann kenndi henni að velja snið sem hentuðu hennar vaxtarlagi og kynnti hana fyrir töframætti réttra undirfata. Engin skurðaðgerð, vaxtarmótun, brjálæðisleg megrun, ekkert "farðuíræktinaogeyddurestinniaflífinuþar"bull. Bara að læra að sætta sig við sjálfan sig eins og maður er. (Svo framarlega nottla sem maður er ekki það feitur að það heftir líf manns). Fannst reyndar full langt gengið að birta nektarmyndir af konunni útum öll stræti og torg... en allavega, skemmtileg tilbreyting frá öllu fegurðar, megrunar, kjaftæðisbullinu.

Bakað báðum megin

Oft hef ég rekist á sniðug húsráð, sem ég ætla að tylla á bak við eyrað og nota þegar við á. En þetta er fokið út í veður og vind um leið, svo langt að ég leita ekki einusinni að þegar á þarf að halda. Nema eitt. Ég bakaði einhverntíma brauð.. líklega spelt brauð, og í uppskriftinni var talað um að gott væri að setja bökunarpappír ofan í formið. Þegar svona 10 - 15 mínútur eru eftir af baksturstímanum á að taka brauðið úr forminu og velta því á magann á bökunargrindinni. Með þessu móti fæst þessi fína skorpa allan hringinn! Hef nefnilega iðullega lent í því með speltbrauð, sem þurfa að bakast svo lengi, að þau eru crusty og fín að ofan en slepjuleg ofan í forminu En ekki lengur, því þökk sé... jájá, bara farin að hljóma eins og sjónvarpsmarkaðurinn.

Allavega, gott húsráð, mæli með því.

(búin að taka speltbrauðið úr ofninum, gott báðum megin!!)

Sannleiksfestin

Jæja, ekki var getraunin mín að rokka feitt. Það er þrennt sem getur komið til:

• Enginn sem les bloggið mitt (nema nottla Birgitta.. "rokk-on Birgitta!!!"
• Enginn sem þekkir þetta bull
• Báðar ofantaldar ástæður

En ég bara heyrði þetta á útvarp Latabæ þarna fyrr um daginn, og mitt ótrúlega ljóða/lagaminni tók strax við sér og ég söng ósjálfrátt með. Skil ekkert í að ég skuli muna þetta, held að platan hafi ekki einusinni verið til á heimilinu. Minnir að hún hafi heitið "Sannleiksfestin" og fjallaði um þessa Herdísi eða Dísu, sem gat ekki hætt að ljúga. Pabbi hennar og mamma höfðu svo miklar áhyggjur að þau kölluðu til galdramann, sem ég held að hafi heitið Flosi en mér fannst alltaf eins og það væri sagt Glosi, og það er aðstoðarmaður hans sem segir söguna. Meira man ég ekki, nema eitthvað af textabrotum. Prófaði meira að segja að gúggla þetta orð, sannleiksfestin, en fann ekkert af viti.

En það er sama sagan með lagið þitt Birgitta, kannast við textann en ekki tilganginn. Finnst leiðinlegt að hafa klesst þessu á heilann á þér og vona að þú hafir beðið þess bætur hið fyrsta!

Manstu eftir þessu?

Ég heiti Herdís, ung og falleg er
ég á bolta og hoppa meðan sólin skín.
Ég er svaka lygin, annars er ég góð,
ég á vini þrjá sem heita: Magga, Siggi’ og Hlín.

Tra-lalla la-la, lalla-lalla la
Lalla-la-la lalla-la la lalla
Tra-lalla la-la, lalla-lalla la
Lalla-la-la lalla-la laaa

Warning!

You must have a sense of humor to use our products!

þetta stendur á sjampó brúsanum mínum. Kannski þess vegna sem það virkar svona illa fyrir mig.

Nick name

Var að labba með stúlkunni minni þegar bíll stövast við hliðana á okkur og út stígur kona. Hávaxin og röskleg með stutt ljóst hár. Stúlkan horfir á eftir konunni stökkva upp stiga og hverfa inn í íbúð, lítur þá á mig og segir með ljóma í augum:
"Mamma sástu? Þetta var alltídraslikonan!"

Vá en æðislegt viðurnefni, "allt í drasli konan".

Laufin vaðin upp að hnjám

Mætti konu með frostbólgnar kinnar og húfu ofan í augu.
Mætti manni með freðinn svip og axlirnar upp að eyrum.
Barnið var með rauðan nebba og litlu puttana dregna upp ermarnar á úlpunni.

Veðrið er bara þannig núna, það er sama hvað maður klæðir sig vel, kuldinn smýgur alltaf í gegn. Samt er nánast logn.

Eyrun mín..

..þola mun betur fótboltahávaða á vellinum heldur en fótboltahávaða í sjónvarpinu.

"Litli Pajero"

Hvaðan kemur orðið "barlómur"?
Ég giska á að það komi af mönnum sem sitja á börum og rekja raunir sínar fyrir barþjóninum. Svo hefur Lómurinn líklega þreytandi tón.
En ég hef allt of litla þekkingu á fuglum til að staðhæfa neitt um það. Enda átti þessi færsla að fjalla um gyllta frelsið sem Stubbalingur kallar ýmist "Litla Pajero"(frekar indjánalegt og krúttlegt) eða "Flotta Pajero".

Samt er gyllta frelsið sko enginn Hlúnkur eins og Pajero, enda eru þeir ekkert skyldir.

Ætli maður á fótboltaleik í fyrsta sinn á ævinni..

.. er eins gott að gera það bara með stæl. Fór á "El Camp Nou" og sá leik Barcelona-Sevilla s.l. sunnudag. Fannst eins og ég væri að ganga inn í bíómynd þegar við komum inn í risavaxna áhorfendastúkuna. Það fór eins og flestir höfðu spáð fyrir, upplifunin af því að vera þarna nægði til að halda mér vakandi án þess að ég tæki með mér bók að lesa. Skemmti mér meira að segja alveg konunglega. Býst samt ekki við að verða mætt út á Valsvöll um leið og tækifæri gefst með nesti og fána. Því síður er ég svo langt leidd í fótboltaáhuganum að ég ætli að lýsa fyrir ykkur leiknum (þó ég gæti það alveg, merkilegt nokk!!)

..samt finnst mér skemmtilegra í flugvél

Það sem er líkt með því að sitja í kirkju og í flugvél:

• Sækir að mér þreyta
• Lítið spennandi að borða og drekka
• Farið út eftir sérstökum reglum, fremstir fyrst og svo koll af kolli (nema í flugvél þarf ekki að labba til baka til að komast út)
• Grátandi smábörn
• Óþægileg sæti (nema ef maður er heppinn eins og ég í dag og sleppur inn á "klassann"
• Nálægð við Guð....

Gerfi eða Gervi?

Búin að vera tölvulaus síðan síðast. Hræðilegt í einu orði sagt. Merkilegt hvað maður getur orðið háður svona gerviþörfum eins og gsm síma og nettengingu. Eða er þetta gerfi? Ég er allavega að fara til Barcelona á morgun og gat ekki á heilli mér tekið í gær að komast ekki inn á uppáhaldssíðuna mína þessa dagana. Svona getur maður nú verið takmarkaður...

Laugardagur

Ég hef áður talað um það hér hvað ég er lítið fyrir að skúra. Allt í lagi að taka til, þurrka af, jafnvel taka til í skápum... en að skúra! Enda kemur það líka í ljós að það fylgja því aukaverkanir að vera með nýskúrað, allavega hjá mér. Aukaverkanir nýskúraðs gólfs eru "gólfníska". Ég verð einstaklega spör á gólfin mín. Lít alla hornaugum sem dirfast að stíga inn á gólfin mín í skóm og vill helst ekki að það sé borðað í íbúðinni. Ég er nefnilega að spara skúrið!

Er þá ekki eins gott að vera bara með óskúrað? Allir mega koma inn á skóm, svo framarlega sem þeir eru nokkurnveginn þurrir og það er líka allt í lagi að borða ristað brauð fyrir framan sjónvarpið. Gólfin mín eru allavega þannig að það sér ekki mikið á þeim, svo ég ætla bara að halda mig við að skúra einu sinni til tvisvar í mánuði. Þá varir gólfnískan ekki nema svona 3-4 daga í mánuði og ég get verið afslöppuð alla hina dagana. Snilldarráð fyrir skúrilata og skúriníska!

Snillingurinn ég!

Ætlaði nú ekki að klikka á því að mæta á fyrsta bekkjarfund haustsins hjá miðjubarninu, þó ekki væri nema vegna þess að tveir af þremur bekkjarfulltrúum eru mæður vinkvenna dóttur minnar.. vá! Var búin að setja miðann á ísskápinn (sem er m.a.s. búið að taka til á), taka frá kvöldið og biðja alla... ALLA í fjölskyldunni að muna þetta með mér. En ég mundi það sko bara alveg sjálf og engin minnti mig á.. dreif mig á samkomustaðinn og var mætt rúmlega 8, sko mig!!

En viti menn, fann engan sem ég kannaðist við. Svo ég hringdi heim og bað ektamakann um að kíkja á miðann fyrir mig. Jújú, fundurinn var klukkan átta í gær.. svo ég fékk engan kakóbolla heldur bara hundskaðist heim. Snillingurinn ég!

pirripirr

Þreytt í kvöld, af pirringi. Er búin að pirra mig svo mikið í dag og gær að ég er eiginlega búin með mánaðarskammtinn. Kannski bara eins gott, get eytt restinni af mánuðinum í eitthvað annað. Best að reyna að klára bara samviskubitspakkann í leiðinni, væri ágætt að vera laus við hann í smá tíma líka.

Ég er töffari

Stubbalingur bað mig að kaupa fyrir sig hermannaúlpu og hermannabol í útlöndum, af því að þá yrði hann sko mesti töffarinn! Mér fannst þetta ósköp krúttleg bón, í ljósi þess að hún var alfarið frá honum sjálfum. Ég sá hermannaúlpur, -húfur, -vettlinga, -buxur, -kuldaskó og -boli í Boston, en fékk mig ekki til að kaupa það. Mér finnst það of mikið steitment, ég er friðarsinni og vill að börnin mín séu það líka. Elskiði friðinni strjúkiði kviðinn, hvað svo sem það nú þýðir!

Hann fékk allavega ekkert hermanna frá mömmu sinni. Bara appelsínugulan Halloween-bol með silfurlitum graskerjum, sokkabuxur og HULK bíl... já og rauð kuldastígvél! Kystti mig og knúsaði, ægilega þakklátur og talaði ekki meira um hermanna eitthvað. Enda held ég að hann sé friðarsinni inn við bein og ég ætla að halda áfram að banna pabbanum að kaupa fyrir hann byssur. Hann verður bara að láta sér nægja þessar heimatilbúnu eitthvað lengur. Ég veit ég er leiðinleg mamma, ætla líka að halda því aðeins áfram....

Back from Boston

Mikið er til mikið af góðum mat í Boston, verst hvað það er alltaf mikið af honum og maður fær samviskubit yfir að klára ekki skammtinn. Eftirréttaspjaldið var alltaf hrikalega girnilegt, en þá höfðum við rænu á að panta einn eftirrétt og þrjár skeiðar.. nema nottla á Cheescake Factory, þar voru svo margar kökur sem við þurftum að smakka að í græðgiskasti urðu sneiðarnar þrjár. Hvað ég væri til í eina af þeim núna!

...og mætti svo Önnu Málfríði á ganginum í Leifsstöð kl. 6.05 í morgun, ég á leið heim frá Boston og hún á leið út til Köben. Fannst það merkilegt nokk í ljósi þess að við búum í sama hverfinu og hittumst aldrei!!