Skortur á hugmyndaauðgi

Hitti gamla bekkjarsystur (sem er alls ekki gömul) í sumar sem sagði mér að henni þætti gaman að lesa bloggið mitt, m.a. af því að það væri stutt og hnitmiðað. Ég er greinilega farin að vera aðeins OF spör á orðin því að bloggin mín eru eitthvað að misskiljast. Samanber komment Syngibjargar um bíóferðina og svo hringdi mamma í morgun og spurði mig hver væri þessi uppáhaldsfrænka í Litalandi. Jæja. Ég ætla samt að halda áfram að vera stuttorð og þið verðið bara að leggja aðeins á ykkur að lesa í merkinguna.

Annars er ég á fullu að reyna að gera gagn þar sem ég er í fríi, gengur misvel. Skápurinn er orðinn rauður og Britannican komin í hann, vantar bara að græja hurðina en það ætlar Gítarleikarinn að sjá um. Ég réðist á stóra ljóta stofugluggann þar sem ég þar líklega að notast við hann eitthvað lengur.

Þetta er leiðindablogg enda er ég eitthvað andlaus þessa dagana. Þó ég andi enn.