Upprifjun

Á 6. degi í grasekkjustandi er það að rifjast upp fyrir mér, hvað var erfiðast við að vera einstæð móðir hérna í den. Það voru ekki fjármálin, ekki fyrirhöfnin, ekki allur kvöldlesturinn og knúsið og ekki það að vera alltaf einn á vaktinni.

Það var maturinn.

Lesið á umbúðir

"This product may contain traces of nut"
Það ætla ég bara rétt að vona, þetta er nú einu sinni hnetusmjör!

Litli snillingurinn

Eftir kvöldlesturinn, sem var einn kafli í Fíusól, sagði litli snillingurinn mér að hann ætti stundum átta nöfn. Þetta gerðist þegar hann segði nafnið sitt hratt og svo rétti hann upp einn og einn putta (talnaskilningurinn í góðum gír), sagði mér hvert nafn og taldi um leið með puttunum:

RÖKK-VI-SIG-URÐ-UR-ÓL-AF-SON = 8

Rétt ný orðinn 5 ára og farinn að telja atkvæði - alveg er ég viss um að tónmenntakennarinn í leikskólanum á heiðurinn af þessu, engu að síður gladdi þetta (verðandi) kennarahjartað.

Krútt

"Æji mamma, ertu ekki fegin að ég er kominn til þín"?

Sagði Stubbalingur klukkan 06:30 í morgun þegar hann kom upp í rúm til mömmu sinnar og áttaði sig á að hún var þar alein. Auðvitað var ég voða fegin...

Fegurð

Einhverntíma gaf ég Gítarleikaranum snyrtitösku. Var orðin leið á þessum pokadruslum þegar við fórum í ferðalög. Hann var einstaklega hrifinn af þessari gjöf og hafði orð á því hvað taskan væri karlmannleg. Stór, tvö hólf, dökkblá og rúsínan í pylsuendanum - það var mynd af akkeri framan á töskunni. Það fyndna er, að hann kallar þessa karlmannlegu tösku aldrei annað en "bjútí-box". Greinilega er mjög mjúkt fyrir innan hörðu skelina, ójá.

Sannleikurinn

Ég er í massívu heilsuátaki þessa dagana... eða ekki

Ég er búin að vera duglegri að hreyfa mig
Ég borða meira grænmeti
Ég drekk meira vatn
Ég borða kökur og sætindi
Ég nota hvert tækifæri til að fá mér eitthvað djúsí

Ókei, þrír af fimm, er það ekki bara þokkalegt? Það er þá bara sjálfri mér að kenna að maginn lagast ekki og unglingabólurnar mínar lifa góðu lífi - eins og vanalega!!

Tek mig á eftir prófin.. eða ekki...

Barnalán

Venst aldrei þessum mömmu og pabbahelgum. Mér finnst alltaf jafn skrítið þegar hlutfall barna á heimilinu fer niður fyrir hlutfall fullorðinna. Eða núna þegar únglíngurinn er orðinn það stór að hún er farin að ráða sér sjálf og fer bara til pabbans þegar henni henter, það er ennþá skrítnara. Þá hef ég alltaf á tilfinningunni að ég sé að gleyma einu barni, sé búin að týna miðjukrúttinu mínu - hin tvö eru jú bæði á sínum stað!

Í morgun fór hin fullkomna blanda í safapressuna -
eitt grænt epli
ein stór appelsína
ein feit gulrót
einn góður biti af engiferrót

...mátulegur skammtur fyrir mig :)

Staðfestist hér með að..

Í tilefni af því að við hjónin þurfum brátt að innrétta ekki bara eitt baðherbergi heldur tvö, þá skelltum við okkur í "leiðangur" í síðustu viku. Hvað í heiminum getur verið skemmtilegra en að eyða hálfum klukkutíma eða svo með elskunni sinni, að skoða klósett, blöndunartæki og baðker?
Ansi margt, finnst mér allavega. Við gengum þarna um eins og fílar í postulínsbúð, eða kannski frekar postulín í fílabúð og vissum ekkert hverju við vorum að leita að. Jú, við sáum ýmislegt sem við vorum ekki að leita að og hugguðum okkur við að geta útilokað margt sem okkur fannst bara ljótt.
En svo sá ég baðkarið. Jiminn, baðkar er bara baðkar, hugsar þú núna, en.. þetta var sko Baðkar með stóru B-i. Það var nefnilega smart. Ég potaði í eiginmanninn og við fikruðum okkur nær þessum fagra hlut til að skoða hann ögn betur, og viti menn, var ekki þarna verðmiði sem slökkti fljótt vonina um betra bað í brjóstum okkar beggja (dónalega ofstuðlað, ég veit)

Baðkarið kostaði rúmlega áttahundruðogfimmtíuþúsund - takkfyrirtakk -
Svo það staðfestist hér með að ég er með dýran smekk

Þið sem ekki voruð búin að fatta, núna vitið þið hvaðan Lynette Scavo er upprunnin!

Afmælisstelpur

Það vill svo skemmtilega til að það eru tvær vinkonur mínar sem eiga afmæli í dag. Önnur þeirra ber titilinn "nýjasta" og hin er "með þeim elstu" (þó hún sé alls ekki gömul)

Elsku Birgitta og Anna til hamingju með daginn ykkar. Vona að það skíni sól á þig Birgitta í Barcelona, þó ég búist við að sama rokið og rigningin lemji okkur Önnu.

Einmanaleiki

Mikið er ég orðin háð þessu tæki. Þurfti að fara með gersemina mína í viðgerð í gærmorgun og var sagt að það tæki 3 daga. Ég var miður mín, vægt til orða tekið. Um hálf-þrjú í dag (semsagt einum og hálfum sólahring síðar) var hringt frá EJS til að tilkynna mér að græjan væri tilbúin. Síðast þegar ég þurfti að fara með hana voru þeir líka svona snöggir að þessu. Í bæði skiptin voru þetta atriði sem féllu undir ábyrgð svo ég hef ekkert þurft að borga heldur. Ég sýni fyrirækinu þakklæti í verki með því að punta færslu dagsins með merki þeirra.

Ég var svo einmana í morgun þegar ég sat við borðið mitt að LÆRA (já ég geri það líka stundum) að ég kveikti á útvarpinu til að fá félagsskap. Það er mjög sjaldgæft.

(og íbúðin mín er enn til sölu.. anyone??)

Gleðilega páska !!

Þar sem ég hef aldrei átt digital myndavél og á ekki enn, get ég því miður ekki sett inn páskamynd af Stubbaling í stuði. Í staðinn kemur þessi hoppandi kanína. Páskakveðja.

Til sölu

Þegar ég sýndi íbúðina s.l. miðvikudag í 12. sinna (á 18 dögum), gerði ég það algjörlega með því hugarfari að þetta væri fólkið sem kæmi til með að kaupa íbúðina okkar og léti sér líða þar vel næstu árin. Ekki það að ég hafi verið neitt að streitast á móti með hin 11 skiptin... En allavega, ef orkustraumarnir hafa ekki virkað sem skyldi, þá er sko alveg á hreinu að þeir sem koma næst, kaupa íbúðina. Ég er nefnilega búin að þrífa útidyrahurðina, svalirnar og svefnherbergisgluggann (gítarleikarinn er úti að skrúbba rest af gluggum).

Værum við hinsvegar að láta svona smáatriði skipta máli þegar við fjárfestum nokkra tugi milljóna, værum við ekki búin að kaupa íbúðina sem við keyptum. Það var drasl þar þegar við fórum að skoða - en þegar við fórum aftur í gær til að kíkja á herlegheitin eftir undirritun kaupsamnings, var allt vægast sagt í rúst. Hvergi sá í auðan bletta fyrir rusli og drasli. En mér er sko nokk sama um það, íbúðin er rosalega falleg og ruslið og draslið verður farið áður en ég flyt inn. Hlakka svooo til.

Matur

Ég er búin að vera svo matlöt undanfarið. Ristað brauð í morgunmat, langloka í hádegismat, drasla eitthvað yfir daginn, Tapas-bar á mánudagskvöld, Ruby Tuesday á þriðjudagskvöld og Aktu Taktu í kvöld - leiðin liggur semsagt niður á við. Svona mataræði kallar bara á.. MEIRA SÚKKULAÐI!!

Er að vonast til að einhver góðhjartaður fari að bjóða mér í mat áður en ég fer að éta úr ruslatunnunum - ekki nenni ég að elda sjálf.

Mamma með stelpurnar sínar

Gettu hver ég er...

Ein af Stubbaling í kaupbæti

Seint um kvöld, Stubbalingur ekki sofnaður frekar en oft áður og mikið stríð búið að vera í gangi á milli feðga.
"Heyrðu pabbi, get ég ekki bara hringt í Guð?"
"Njahh, það gæti nú orðið erfitt. Til hvers þarftu að hringja í hann?"
"Ég vildi bara vita hvort ALLIR fimm ára strákar væru í alvöru sofnaðir..."

(Ég vissi ekki einusinni að drengurinn væri kristilega þenkjandi, ætli hann hafi ekki lært þetta á leikskólanum blessaður)

Þreyttur

Núna langar mig BARA í páskafrí.
Ekki vinna..
Ekki læra...
Ekki vakna..
Ekki taka til...
Ekki elda...

BARA FRÍ

(veit að ég losna ekki við þetta síðasttalda nema ég hundskist til Ísafjarðar og næli mér í fæði hjá pabba gamla)

Til Birgittu

... af því að henni finnst svo gott að versla á netinu, heima í stofu...

jájá

Ákvað að taka Rakel mér til fyrirmyndar og setja inn nokkra linka. Setti nýja mynd af mér í leiðinni, mér finnst þessi miklu betri. Það sem verra er að myndin af mér færðist mun neðar á síðuna, sem ég er ekki sátt við því að mér finnst hún svo flott. Kann ekki að laga og nenni ekki að fikta meira í kvöld. Ef einhver er með imbaprúf upplýsingar væru þær vel þegnar. Ég veit að þetta er ekki góð íslenska.

Föstudagur í boði húsbóndans

Panta mat frá Ning's = sameiginleg ákvörðun
Það sem var pantað og sótt = hans ákvörðun

Það sem var á boðstólum:

- Djúpsteiktar rækjur
- Steiktir kjúklingavængir
- Svínasteik með puru

Ef ég skýt í blindni á innihald tel ég að það hafi verið eftirfarandi (í magnröð, það sem er mest af kemur efst):

- Hvítt hveiti
- Fita
- Allar tegundir af aukaefnum, litar-, bragð- og lystaukandi
- Kjöt og fiskur
- Grænmeti (gulrótarsneiðin sem var í kjúklingavængjasósunni)

Reyndar voru hrísgrjón einnig í boði en þar sem þau voru mjög hvít og klístruð tel ég að þau vegi ekki mikið upp á móti allri óhollustunni.

Niðurstaða = Ef mig langar í hollan mat og grænmeti verð ég bara að elda sjálf, eins og ég geri reyndar oftast
Samantekt = Mér er illt í maganum og langar í rosalega mikið af nammi

Hver sat hvar?

Ugla - sat - á - kvisti
átti - börn - og - missti
eitt - tvö - þrjú - og - það - varst - þú
sem - fórst - ekk - i - í
bíl - túr - inn - í - gær

Eftir alla þessa runu var Stubbalingur alveg jafn óákveðinn hvor hann vildi peru skyr.is eða eitt blátt og eitt rautt sms skyr.

Þeytingur

Held að ég sé búin að keyra langleiðina til Ísafjarðar í dag.
Dagurinn byrjaði á þeytingi.. þeyttist framundir fjögur og var þá alsæl að komast heim, ætlaði svoleiðis að dúllast heima fram á kvöld og var m.a.s. búin að taka upp prjónana mína. Nei, ekki aldeilis. Rúmleg 5 tók við næsti þeytingur sem endaði klukkan að verða 8. Þá var eftir að borða kvöldmat, læra með barni, lesa fyrir barn og koma í háttinn. Þoli ekki svona daga.

Myndin hér að ofan lýsir mínum degi í hnotskurn, myndaðist ekki örugglega rokið, rigningin og skapvonskan?

Neinei

Ég er ekkert dauð, bara andlega...

..og dansinn dunar

Vitið þið hvað er karlrembulegast í heimi? Það eru nefnilega samkvæmisdansar. Konan sér um allt erfiðið en karlinn stjórnar. Svo er ítrekað margoft í danstímanum að nú þurfi karlinn að vanda sig því að það sé hann sem stjórni og haldi hann ekki vel á spöðunum fari allt í vitleysu. Auðvitað er það konan sem stjórnar í grunninn, eins og vanalega, en það er karlinn sem fær allt hrósið, eins og vanalega.

En ég skemmti mér hrikalega vel. Vill nefnilega til að minn kall er sterkur á þessu svelli, getur vel stjórnað og ég get alveg þóst láta að stjórn svona einusinni í viku. Það er bara góð tilbreyting.

Hann á afmæli í dag....

Bara af því að Stubbalingur á afmæli í dag get ég ekki einbeitt mér að lærdómnum. Get ég virkilega ekki bæði lært og undirbúið afmæli í leiðinni? Svei mér þá, held ég sé bara að breytast í karlmann!!

Ætti nú ekki annað eftir..

Æji nei mamma, nú ertu búin að drepa mig... í leiknum! En ef ég fæ svona snakk þá fæ ég meiri orku og get haldið áfram, má ég það?

Kvöldverkin

Á meðan maður burstar tennurnar er hægt að labba fram á gang, skella útidyrahurðinni í lás, slökkva í stofunni, kíkja á börnin, opna uppþvottavélina (ef hún er búin) og margt fleira. Þegar maður er hinsvegar að flossa, þá eru báðar hendur uppteknar og lítið hægt að gera, í mesta lagi kíkja á börnin og horfa á sjálfan sig í speglinum (ófögur sjón á þessum tíma dags). Svo að ef ég horfi ekkert á sjónvarpið það kvöldið, þá gleymi ég að flossa. Ég er kona - þess vegna hef ég þörf fyrir að multitaska.

Fegurð

Horfði á mjög menningarlegan tónlistarþátt á ríkissjónvarpinu. Viðmælandinn var að tala um "ljóta" tónlist, ekkert skæri eins í eyrun. Hann bar það saman við "ljótt" landslag, sem væri mun þolanlegra. Nú er ég á þeirri skoðun að það sé ekki til neitt sem er hægt að kalla ljótt landslag. Ef það er eitthvað ljótt í umhverfinu þá er það yfirleitt af mannavöldum. Kannski hefur maðurinn verið að meina ljótt útsýni, það hlýtur að vera. Semsagt, það er ekki hægt að tala um ljótt útsýni frekar en ljót börn, því að eins og við vitum eru öll börn falleg. Enda er börn jafn saklaus og óspillt náttúra - ætli það sé sakleysið sem ber þessa fegurð?

Tölvutrítill

Þessa dagana eru gangstéttarnar með tvennskonar áferð: svellbunka og auðar. Stubbalingur vill helst labba á leikskólann, því að á meðan getur hann verið kallinn í tölvuleiknum. Hann má bara labba á svellbunkanum því að annars missir hann líf. Á leiðinni getur hann náð sér í aukalíf með því að hoppa upp í greinarnar sem slúta út á gangstéttirnar og stundum þarf ég að lyfta honum til að hann nái þeim. Svo breytast líka reglurnar þegar við löbbum yfir götu og þá má bara labba á auðu. Samt er þetta greinilega mikil hættuför því að hann byrjar með c.a. fimmþúsund líf, eftir 7 mínútna labb erum við komin á leikskólann og þá er hann yfirleitt búinn með þau öll. Þrátt fyrir öll aukalífin á leiðinni. Held að ég eða pabbinn ættum að drífa okkur á fyrirlesturinn um netfíkn sem verður í Hlíðaskóla í kvöld. Hann er reyndar ætlaður unglingaforeldrum en hvernig er þetta með máltækið um barnið og brunninn...

(Er farin að íhuga að breyta nafninu á blogginu mínu í: Sögur af Stubbaling..)

Rétta blandan

Það er ekki hægt að saka mig um ýkjur þegar ég segi að Stubbalingur sé með lítið hjarta. Ég keypti nýja diskinn hans Ladda fyrir fjölskylduna og hóf hann ferðina í gamla geislaspilaranum hans Stubbalings. Hann var hræddur við Jón Spæjó. Þegar kemur að knúsi og keleríi er hann hinsvegar með stórt hjarta, alltaf til í svoleiðis. Er þetta ekki akkúrat rétta blandan?

Hárið

Já, soldið fyndið þetta með klippinguna. Ég fór semsagt í klippingu í síðustu viku, á föstudegi. Aftur orðin frekar dökkhærð, fór í aðeins ljóst í millitíðinni og toppurinn á mér hefur ALDREI verið svona stuttur eins og núna. Svo ég sé alveg mun. En ekki gítarleikarinn, hann tók ekki eftir neinu. Ég bjóst svosem ekki við því heldur og minntist ekkert á það við hann, fyrr en í gær,en þá var liðin vika frá klippingunni. Stubbalingur var nefnilega í fríi á leikskólanum þann dag og ég ákvað þarna um morguninn að plata hann í klippingu. Hann átti að fá að koma við í vídeóleigunni í bakaleiðinni og velja sér spólu. Þegar gítarleikarinn kom heim eftir vinnu var nýklippti Stubbalingurinn það fyrsta sem hann kommentaði á, samt var nú bara svona verið að snyrta á honum hárið en ekki að verið að gera neinar stórvægilegar breytingar.

Þarna sé ég fyrir mér að hægt sé að velja um þrjár skýringar:
1 - Ég sést ekki jafn vel og Stubbalingur (er meira svona blörrý í bakgrunninum)
2 - Athyglisbrestur Gítarleikarans beinist aðallega að eiginkonunni
3 - Karlmenn taka frekar eftir hárgreiðslu á öðrum karlkyns verum.

Kökumeik

Á föstudögum fer ég í sturtu. Blæs svo á mér hárið og slétta það með sléttujárninu þangað til það er eins og nýstraujaður dúkur. Svo set ég á mig dökka meikið mitt og sólarpúðrir, gott að nota maskarann allhressilega í dag. Svo fer ég í þröngu gallabuxurnar og támjóu stígvélin. Að ofan er það ýmist þröngur bolur eða töff skyrta og svo léttur jakki yfir. Punkturinn yfir i-ið er nýja, breiða leðurbeltið mitt. Sko til, núna er ég tilbúin í Kringluröltið. Þú hefur örugglega hitt mig þar. Nokkrum sinnum. Ég er önnur hver manneskja í Kringlunni á góðum degi.

Hvar er Birta?

Birta er alveg hætt að koma til mín. Er hún almennt hætt að koma eða er hún bara að sniðganga mig? Ég sakna hennar, mér finnst (fannst) hún alltaf svo skemmtileg.

Í mér leynist smiður

Alltaf gaman að gera eitthvað Í FYRSTA SKIPTI Á ÆVINNI! Fór í fyrsta smíðatímann minn í dag. Er nefnilega svo gömul að þegar ég var í grunnskóla hét hann barnaskóli og stelpur lærðu að sauma og prjóna en strákarnir fóru út í dularfulla skúrinn á skólalóðinni. Þangað kom ég aldrei inn.

Því var það með nokkrum spenningi sem ég steig inn í þetta dularfulla herbergi, stútfullt af tækjum og tólum með allskonar flóknum nöfnum. Í ljós kom að í hópnum var fólk mislangt á veg komið í smíðanámi og stelpur virðast vera að yfirtaka þetta eins og flest annað (nema nottla stjórnunarstörf). Við vorum fimm svona alveg dökkgræn, fjórar stelpur og einn strákur en ég var samt eina í hópnum sem hafði ekki einu sinni lært smíðar í grunn/barnaskóla. Þegar það var búið að segja okkur frá verkefnum vetrarins og kynna okkur fyrir græjunum fengum við að tálga. 10 mínútum síðar þurfti strákurinn að fara... okkur sýndist skurðurinn vera það djúpur að það þyrfti að sauma...

Nú er úti veður ljótt

Gangstéttirnar eru allar í sandi.
Göturnar eru blautar.
Skítugur snjór í ruðningum upp við gangstéttarbrúnir og í bílastæðum.
Drullupollar.
Rok.
Regnúði.
Bílar sem leggja upp á gangstéttum.
Skást að vera á ferð í myrkrinu því að eftir því sem birtir meira verður umhverfið ljótara og ljótara. Vill til að það birtir ekki almennilega í svona dumbungi.

En það er að hlýna og ég er þrátt fyrir allt bara í góðu skapi.

Rís

- þú átt það alltaf skilið!

Hvað á svona auglýsingamennska að þýða? Ég ákveð að brjótast inn í banka eina nóttina. Tekst ætlunarverkið og þegar ég kem út með lambhúshettuna (prjónaða eftir uppskrift frá Vestanpóstinum) og peningapokann, er það fyrsta sem ég sé þessi auglýsing:

RÍS - ÞÚ ÁTT ÞAÐ ALLTAF SKILIÐ

þá sannfærist ég um að ég hafi verið að gera rétt, því að núna á ég ekki bara skilið að fá Rís, heldur á ég nóg af peningum fyrir því líka. Jæja, best að halda áfram að lesa Siðfræðina.. en fyrst á ég skilið að fá mér Rís...

Stroktilraun númer tvö

Gítarleikarinn á heimilinu segir stundum frá því að hafa verið sendur á fyrsta degi í fyrsta bekk til skólastjóra. Hann er nokkuð stoltur af því að hafa verið prakkari. Held að Stubbalingur hafi skákað honum í dag. Hann var sendur til Leikskólastýru við annan mann, alveg að verða 5 ára. Þeir reyndu að strjúka, komust yfir fyrstu hindrun áður en þeir voru gripnir. Það var mjöööög erfitt að bæla hláturinn og brosið sem braust fram þegar hann sagði frá þessu. Það fylgdi með að þeir væru hættir að reyna eftir þessa lífsreynslu. Þetta var nefnilega ekki fyrsta tilraun heldur önnur, en í fyrra skiptið komust þeir ekki einusinni yfir fyrstu hindrun og því var ekki tekið eins alvarlega á málinu. Hláturinn kraumar enn ofan í mér.

Ritað við gítarundirleik

Í dag er "égnennekkineinu" dagurinn. Held ég haldi hann bara hátíðlegan og geri ekki neitt sem dags dagleg telst með viti. Sjónvarpið ómar í takt við gítarinn og börnin hoppa í sófanum. Semi-drasl dagur. Ekki allt í drasli og ekki fínt, bara svona mitt á milli. Óhreintaushrúgan akkúrat passleg til að láta hana eiga sig. Það er ljúft að vera heimavinnandi fjarnemi.

Gítarleikarinn búinn að vera gítarlaus í 5 daga og keppist í ofboði við að vinna upp tapaðar samverustundir. Geri mér engar grillur, veit að hann saknaði gítarins meira þessa daga en hann á nokkurn tíma eftir að sakna mín. Ég veit líka alveg ástæðuna. Ég er honum bara ekki jafn undirgefin og gítarinn. Enda held ég að hann mundi varla nenna að eiga mig fyrir konu ef ég væri það. Jájá, þessi færsla er alveg í stíl við letidaginn minn.

Pæling

Hvað er málið með klósetthreinsi? Ég fer aldrei sérstaklega í búð til að kaupa mér klósetthreinsi, hvað þá að ég leiti í hillunum eftir akkúrat þessum eina rétta. Ekki ligg ég heldur yfir klósettinu og horfi ofan í það til að sjá hversu vel nýji sjálfvirki klósetthreinsinn minn virki. Nú eða bjóði saumaklúbbnum inn á bað að finna nýju lyktina. Bara búin að liggja í sjónvarpsglápi í kvöld....

Geðslagið

Ósköp er ég nú þakklát fyrir snjóinn. Reddaði mér í morgun, einu sinni sem oftar. Stubbalingur var ekki bara þreyttur heldur afskaplega úrilllur líka og rak heimilisfólk út úr herberginu jafn óðum og það kom inn til hans að freista þess að koma honum framúr. Svo ég freistaði hans með rauða sleðanum. Sá var nú ekki lengi að taka við sér, vippaði sér framúr og gleypti í sig morgunmatinn.

Núna stendur yfir ljósahátið á leikskólanum. Á morgun er vasaljósadagur. Þá er það helgin. Svo fer nú brátt myrkrið og úrillskan að víkja fyrir birtu og bjartri lund. Höldum okkur gangandi á því.

No regrets!!

Ég er loksins að fatta þetta. Enda komin á fertugsaldurinn og ekki seinna vænna. Ég veit af hverju konur klæða sig í óþægileg föt. Ég set þægindin ávallt í fyrsta sæti, en hef komist að því að það getur sko komið manni í koll. Tökum laugardagskvöldið sem dæmi. Ég fór auðvitað í kjól sem er nógu víður yfir ístruna til að ég geti borðað allt sem fram er borið og drukkið allt þetta góða vín með. Engar nælonsokkabuxur með því takk. Ég fer í skóna mína sem eru ekki bara uppreimaðir, sléttbotna og með breiðri tá, heldur líka nógu stórir til að innleggin mín passi í þá. Með þessu móti get ég dansað eins og fífl án nokkurra hafta eins lengi og mig lystir. En ég læt þetta ekki duga því að ég set líka í kæruleysisgírinn um leið og ég geng inn í salinn og ákveð með sjálfri mér að þetta kvöld sé ég með skemmtilegri manneskjum í húsinu sem helst enginn megi missa af að taka eftir.

Svona eftir á að hyggja, miðað við kreðsuna sem ég var að djamma með, hefði ég betur troðið mér í shock-up upp að brjóstum, verið í támjóum háhæla skóm og fengið mér gerfineglur. Þá hefði ég líklega verið þess eins megnug að hanga í handlegg eiginmannsins megnið af kvöldinu og mesta áræðnin hefði verið að kreista fram bros þegar ég var kynnt náðarsamlegast fyrir einhverju mikilmenninu úr fjármálageiranum. Vona bara að hann verði ekki rekinn úr þessari annars ágætu vinnu fyrir að eiga svona ósettlega konu.

Á dauða mínum átti ég von!

Ég er komin inn í gamla martröð. Þessu ætlaði ég aldrei að lenda í. Örlög flestra mæðra sem ala börn og búa í borginni, en ekki mín, nei aldrei. Svo vakna ég upp við það einn daginn að

ÉG ER SKUTLMAMMA...

Stór áfangi í lífi Stubbalings

Hann kom hlaupandi inn í herbergi til mín (þar sem ég sat við tölvuna að læra), á nærbuxunum og spóaleggjunum sínum.

"Hey mamma, ég gat klætt mig alveg sjálfur í nærbuxurnar
ÁN ÞESS AÐ SETJAST Á GÓLFIÐ"

(og svo hoppaði hann aðeins á öðrum fætinum til að sýna hvernig það væri gert)

Ætla að taka mér hann til fyrirmyndar og vera stolt af litlu sigrunum í lífi mínu.

Eftirmáli (ekki regndropanna)

Ég vil ítreka það að þrátt fyrir tuðið hérna fyrir neðan þá er ég mjög meðvituð um hvað ég er mikil forréttindapíka sem fæ nánast allt sem mig vantar upp í hendurnar. Ef það kemur ekki þá vantar mig það ekki nógu mikið. Svo á ég líka bestu fjölskyldu í heimi og bestu vini í heimi. Geri aðrir betur.

Mamma, hvað er í matinn?

Stundum bara nenni ég alls ekki að elda. En geri það samt af því að ég vil ekki borða ristað brauð í kvöldmatinn. Tel mér alltaf trú um að ég sé svona góð mamma að gera þetta fyrir börnin mín. Oftast finnst mér gaman að elda en þegar þetta er svona kvöð marga daga í röð (rímar) og öllum finnst það svooo sjálfsagður hlutur, þá finnst mér ekkert gaman lengur. Vill til að ég á Pepsi Max, best að fá sér einn gúllsopa og sjá hvort ég hressist ekki eins og Steinríkur á töfraseyðinu góða.

Bless, farin að elda...

Hvað dettur þér í hug?

Keyrði fyrir aftan bíl áðan, númerið á honum var BLAKA. Fyrst datt mér í hug að þetta væri eitilharður blakari, eins og t.d. mágkona mín, síðan kom Stubbalingur upp í hugann, með alla sína ást á Batman. En skyndilega stóð fyrir hugskotssjónum mínum ljóslifandi ljósmynd og hún er svona:

- Stórt einbýlishús
- Þrefaldur bílskúr
- Einn bíll fyrir framan hverja bílskúrshurð
- Allir með sérnúmer, og þau eru:

BÍBÍ OG BLAKA

Eins gott ég keyrði ekki aftan á bílinn í öllu þessum hugrenningum. Enn ein sönnun þess að ég hlýt að vera kvenmaður þar sem ég get gert svo margt í einu.

Á morgun segir sá lati..

Sko, ef maður klikkar á einhverju í jólahaldinu þá gerir maður það bara eftir jól. Allavega ég. Þessvegna fóru tveir dagar á milli jóla og nýjárs í jólaþrif hjá mér, AF FÚSUM OG FRJÁLSUM VILJA, nota bene!!

Í dag er ég hinsvegar að baka smákökur. Tvær sortir. Búin að smakka svo mikið að mér er orðið illt í maganum. Sko Halla, Siggakökurnar tókust fínt, en Daim kökurnar láku út um allt og eru frekar linar, en alveg hrikalega góðar!! Ætla sko að vera dugleg að troða þessum kökum í matargesti morgundagsins og svo í gesti og gangandi, annars háma ég þetta allt í mig sjálf (og kemst ekki í kjólinn á næstu helgi).

Árangur gærdagsins

Jæja. Yndislegi únglíngurinn minn sá til þess að ég færi ekki of geist í niðurátið. Hún bakaði þessa líka frábærtu súkkulaðiköku í gær, namminamm...
Yngri systkinin sáu svo til þess að ég færi ekki að sofa fyrr en langt eftir miðnætti sem endaði nottla með því að ég braut 2.reglu, því að loksins þegar Stubbalingur var sofnaður var ég orðin svo andvaka að ég bara neyddist til að fara fram og fá mér kökubita og mjólkursopa. Það var nú ljúft.

En í dag er nýr dagur og enn er til nóg af köku!!

Niðurát

Og þá er bara að borða sig niður. Það getur nefnilega verið hættulegt að hætta of snögglega, það er allavega mín speki þessa dagana. Ég ætla að byrja á að:

1. Hætta að éta súkkulaði eins og mér sé borgað fyrir það (frekar eins og ég borgi fyrir það)
2. Hætta alfarið að borða eftir miðnætti.
3. Minnka át á unnum kjötvörum, s.s. hamborgarhryggjum og hangiketi

Kannski ég kóróni bara heilsuátakið með því að fara að sofa FYRIR miðnætti, það eykur líkurnar á að mér takist að halda 2.reglu.

Gítarvillibráðaveisla

Ísskápurinn minn er fullur af góðgæti. Fór í 3 búðir í morgun til að útvega allt sem þarf fyrir villibráðaveislu gítarleikaranna á morgun. Ekki allt reyndar, sumt var þegar búið að skjóta og koma í hús. Restin af deginum fer svo í að safna matarlyst fyrir morgundaginn... og baka eina köku fyrir afmælisbarn morgundagsins.

Ég hlakka svoooooo til!

Gleðileg jól

Gleðileg jól kæru bloggvinir!!

Stilla

Komin í kyrrðina
í fjörðinn

fagra










(Fór upp í flugvélina í Borg Óttans, í grenjandi rigningu, roki og slagviðri. Lenti hérna í logni og stillu - og fjöllin orðin röndótt af snjóleysi)

Less is more

Mottóið mitt hérna á síðunni er: "Meira er minna", en þar sem einn af fáum dyggum lesendum skildi ekki síðustu (þarsíðustu..?) færslu, þá hef ég ákveðið að brjóta mottóið. Svo Rakel, þessi er fyrir þig:

Þannig vill til að maðurinn minn er Gítaristi (sbr. alkohól-isti). Hann er mjög háður gítarnum sínum. Í bílnum, eftir langan dag í vinnunni, er það hugsunin um gítarinn (sem bíður hans heima),sem heldur honum vakandi á leiðinni. Ég heyri hann opna dyrnar, fara úr skónum, strunsa inn í herbergi (þar sem gítarinn sefur á daginn) og svo.... HEYRIST LAG!!!

OK, burtséð frá því sem þetta segir um okkar samband, hvað segir þetta þá um heimilislífið? Við erum búin að ræða þetta hjónin, og hann er búinn að játa það fyrir mér að hann sé háður gítarnum. Við erum að vinna í þessu í sameiningu..

En hvaðan kom þessi gítar.. eins gott að það fylgi með Rakel mín:

ÉG GAF HONUM HELVÍTIS GÍTARINN Í AFMÆLISGJÖF!!!!

...get bara sjálfri mér um kennt...

Hátíð í bæ!!

Hvað get ég annað sagt en: "jeyyy" og: "veiii", nú mega jólin koma. En ég er farin. Út á land, þar sem umferðin er ekki svona mikil. Jólastressið snýst meira um að hitta einhverja í bakaríinu og óska gleðilegra jóla. Innst inni er ég algjör smábærjarpía, kannski líka yst úti???

Ég sé rautt (en þú?)

Stærðfræðin er farin að leka út úr eyrunum á mér. Ekki nógu mikið samt til að ég skilji allt. Það eina sem ég er þakklát fyrir í kvöld (fyrir utan börnin mín og manninn minn og fjölskylduna og ....) er að prófið skuli ekki vera á morgun. Það gefur mér tækifæri til að halda áfram að rota heilann, löngu hætt að brjót'ann. Vona að ég komist heil frá þessu því að ekki tekur skárra við!

En ég er ung og frísk og þetta er bara það eina sem ég get kvartað yfir, og því geri ég það!

Ég fór að lær' á gítarinn...

Olive Oyl stendur á ganginum með töskurnar sínar og segir við Popeye (sjáið fyrir ykkur talblöðru): Ég get þetta ekki lengur, í hvert skipti sem ég opna spínatdós heyrist alltaf sama lagið!

Ég er aðeins farin að skilja hvernig henni líður. Í hvert skipti sem maðurinn minn kemur heim, heyrist lag. Reyndar ekki alltaf það sama....

Sótthiti

Það er til sms-blogg og mynda-blogg, hvenær verður til hugsanablogg? Þá verð ég nú aldeilis afkastamikill bloggari. Á andvökunóttum er ég snilldarbloggari, tala nú ekki um eins og í nótt þegar ég vaknaði klukkan fimm og vakti til að verða 7, með hita og kuldakrampa til skiptis. Þá var nú margt spekingslegt og djúpt sem rann í gegnum hugann. En ekki núna. Enda væri þetta kannski ekki eins spekingslegt og djúpt í dagsljósinu...

Ömurlegt að vera veikur í miðjum próflestri Ö - MUR - LEGT !!!

Ljóð dagsins

Framan á Birtu er mynd af huggulegum konum sem eru annálaðar fyrir smartheit.
Eins og oft áður.
Þær eru að gefa fötin sín og mér sýnist að þær séu að hvetja fleiri til að gera slíkt hið sama. Er ekki viss, er ekki búin að lesa greinina inni í blaðinu.
Frekar en oft áður.
Kíki inn í skápinn minn, oflhlaðinn af fötum sem ég nota ekki. Nenni ekki að taka til og sortera og gefa.
Frekar en oft áður.
En það verður allavega bjart á tröppunum mínum í kvöld.
Sem aldrei fyrr.

Verði ljós!!

Já það er aldeilis stór dagur í húsinu!! Það er sko mættur rafvirki á tröppurnar sem ætlar að tengja nýja útiljósið OG setja tengi fyrir nýju útiseríuna sem við erum búin að kaupa. Þetta teljast stórfréttir á framtakslitla heimilinu sem er búið að vera útiljóslaust hátt í tvö ár.. og aldrei verið klesst neinni seríu á það utandyra.

Þó ég gleðjist mjög í hjarta mínu veit ég um annan sem gleðst líka innilega, og það er hann mágur minn sem er alltaf að skjóta því á mig hvað það sé dimmt og drungalegt að horfa hérna yfir til okkar. Bara af því að hann er svo duglegur sjálfur í seríunum. Bjartir dagar og bjartar nætur framundan.. JIBBÍÍÍÍ

Uppgötvun dagsins

Mér finnst kleinuhringur vondur... JIBBÍ!!!!

Sagan af brauðinu dýra

Er allt að hækka eða er ég bara orðin svona nísk? Villtist inn í 10/11 í gær, hvað er eiginlega í gangi.. er þetta ekki verslunarKEÐJA? Þetta er eins og dýrasta sjoppa í miðjum óbyggðum. Meina sko, ef Pepsi dósin er á 150 kall þá getið þið bara reynt að giska hvað allt hitt kostaði. Svo er það Bakarameistarinn í Suðurveri, örugglega dýrasta bakarí á landinu, enda fer ég helst ekki þangað. Þar kostar ostaslaufa: ostur + hveiti + rafmagn = 185.-

Jájá, dýr myndi Hafliði allur. Mér líður eins og pabbanum í Djöflaeyjunni sem dró upp gamla, lúna veskið til að punga út fyrir ólíklegustu hlutum... með tregðu!

Aðferðarfræði

Eftir að hafa verið úti öll kvöld frá þriðjudegi til laugardags (sko bæði meðtalin!!) í síðustu viku, fannst mér bara eins og ég væri komin í jólafrí á sunnudaginn. En það var nú ekki svo gott, þá tók námið við af fullum krafti.. ekkert jólastúss hér.

Þessi leiðinlega bloggfærsla er í boði aðferðarfræði, hvað getur maður verið annað en andlaus og leiðinlegur eftir allan þennan lestur!!

Mjólkursleikir

.. er einn af jólasveinunum.. segir Stubbalingur. Passar svo sem vel við nöfnin á hinum sveinunum.

(Sirius Konsum Orange er rosalega gott)

Meðal-ofurkona

Meðalmaðurinn hefur í mörgu að snúast þessa dagana. Aðallega við að uppfylla félagslegar væntingar og láta sjá sig á réttu stöðunum á réttum tíma. Svo miklar félagslegar skyldur, svo lítill tími til að sinna náminu *andvarp*. Sé fram á örlítið - ekki mikið samt- rólegri daga í næstu viku, svo róast þetta líklega eitthvað eftir því sem líður á desember og deyr væntanlega alveg undir áramótin. Je sjor...

Allavega verður morgundagurinn helgaður brúðkaupi krúttulegu mágkonunnar og hennar manni. Ekki leiðinlegt...

(Meðalmaðurinn tekur commenti Birgittu hérna á undan sem hreinu og tæru hrósi, finnst samt ennþá smartara að vera Meðalmaður en Ofurkona.. því að ofurkonan er jú orðin frekar þreytt en það hefur Meðalmaðurinn hins vegar alltaf verið.. ekkert nýtt undir sólinni)

Mjúkt og loðið

Krúttlegasta sem ég veit (fyrir utan börnin mín) eru þessar Pöndur sem ég fann á síðunni hennar Sigurrósar.

Njótið!!

Nælon hvað?

Hver fann eiginlega upp nælonsokkabuxur??? Það er eins og að fara í fangelsi að klæða sig í þetta helv*** Maður missir reyndar nokkur kíló af lærum og rassi (ekki að ég hafi endilega þurft þess) en í staðinn verður maginn bara meiri (ekki það sem ég var að sækjast eftir)

Minnir mig á atriði úr síðasta áramótaskaupi þegar tággrönn og hugguleg kona kom inn í verslun að máta föt og vildi alltaf minni og minni jakka og buxur.. endaði með því að hún var orðin eins og rúllupylsa. Þá er nú betra að sleppa nælondraslinu (já, hljómsveitinni líka) og halda sig við sína stærð...(nema að núna er ég föst í helv** sokkabuxunum, eins gott að ég þurfi ekki að pissa í kvöld)

..og þessi má ekki gleymast..

"Pabbi.. komdu og sjáðu, ég er kominn með hár á fótana!!"
(sýnir pabbanum ljósan hárbrúsk á hnénu)

"Kannski er ég bara að verða pabbi!!!"

Stubbalingur syngur...

Hvert sem é' feeeeeer
Hvort sem þú lemur mig
...

Ég meina, hvað á barnið eiginlega að halda??

A og B

Ég hef oft heyrt foreldra kvarta yfir árrisulum börnum. Börnum sem eru rokin á lappir löngu fyrir dagrenningu og heimta athygli og ummönnun á svo ókristilegum tíma. Sjálf þekki ég varla þetta vandamál. Því fylgja kostir og gallar. Auðvitað er fínt að þurfa ekki að vakna eldsnemma um helgar og á frídögum, geta bara kúrt áfram með krílunum. En að þurfa að vekja lítinn Stubb óviljugan flesta morgna getur líka gert mann geðveikan. Uppgötvaði þetta bara í morgun þegar hann vaknaði sjálfur hálf-átta.. renndi sér fram úr rúminu, skaust á klósettið og sagðist svo vera svangur.

ÞVÍLÍKUR LÚXUS!!!!

Verð reyndar að viðurkenna að Stubbalingur hefur verið óvenju slæmur undanfarið, það fylgir oft veikindum, leikskólafríi og óreglu.. já og auðvitað þeim hæfileika að geta haldið sér vakandi á þrjóskunni einni saman kvöld eftir kvöld.

I like being green

Dreif mig í að þrífa ofninn. Sem ég var að rífa grindurnar úr hliðunum finn ég eitthvað torkennilegt á þeim sem ekki á að vera þar. Eitthvað dökkgrænt sem hefur lekið og storknað og tveir litlir málmnhúðar fastir í græna jukkinu. Ekki svona spanskgrænt svo varla var þetta neitt sem kom úr ofninum sjálfum. Kallaði til únglínginn og skar hún fljótlega úr um málið (enda mun skynsamari en móðir sín).
Þetta var semsagt Geomac segulkubbur, enn fagurgrænn. Mætti halda að hér bjyggi lítill strákur með ríka tilaunaþörf!!

(Titill er fenginn að láni frá Fabúlu, lag á nýja disknum hennar...)

Ekki deyja í símann!!

..þetter á vinnustofu raftækjaverkstæðis ... Svarað er í símann og teknar vinnubeiðnir alla virka daga frá klukkan níu til tólf og eitt til þrjú. Vinsamlegast hringið á þeim tíma. *sagt með mjög drafandi rödd þreyttrar húsmóður sem er ekki alveg að nennissu*

Mjótt mitti hvað??

Ef maður setur Kellog's special K í skál og mjólk út á, lætur það svo standa í klukkutíma eða svo, þá drekkur það í sig alla mjólkina og verður að þykku ólystugu mauki. Ætli það sé þetta sem gerist í maganum á okkur, kornfleksið bólgnar svo út að það er ekki pláss fyrir neitt meira í marga tíma á eftir.. og þess vegna á að heita að það sé GRENNANDI!! Sjensinn að maður falli fyrir svona auglýsingaskrumi..

(..og hvað varð svo um litina hjá Blogger, get ekki séð að ég geti skreytt þessa færslu með kelloggsrauðu eins og ætlunin var þó)

Skógarbjörn

Skógarbjörn
Langar svo að deila með ykku speki sem Anna Málfríður sendi mér, finnst þetta svo krúttlegt og eiga svo vel við.. gjörið svo vel:


Í þessu lífi er ég kona, í því næsta vil ég verða skógarbjörn..

Ef þú ert björn færðu að leggjast í dvala, þú gerir ekkert annað en að sofa í sex mánuði.. ég gæti lifað með því :)

Áður en þú leggst í dvala áttu að troða þig út af mat þangað til þú stendur á gati... ég gæti líka lifað með því :)

Ef þú ert kvenkynsbjörn þá fæðirðu ungana þína (sem eru á stærð við hnetu) á meðan þú sefur og þegar þú vaknar ertu komin með stálpuð sjálfbjarga bangsakrútt. Ég gæti sko alveg lifað með því!

Ef þú ert bjarnarmamma þá vita allir að þér er alvara. Þú abbast upp á þá sem abbast upp á ungana þína og ef ungarnir þínir eru eitthvað óþægir, þá abbastu upp á þá líka. Ég gæti lifað með þessu.

Ef þú ert björn þá BÝST maki þinn við því að þú vaknir urrandi og hann REIKNAR MEÐ því að þú sért loðin á leggjunum og með hátt hlutfall líkamsfitu.

Jebb, ég ætla að verða skógarbjörn ............

Búin að moka frá...

Buhuuuu... Besti dagur ársins og ég hef engan að leika við. Allt í lagi með stelpurnar sem eru hjá pabbanum og geta leikið úti að vild, verra með Stubbaling. Hann er veikur í dag, með magakvalir og hausverk. Klukkan er hálfsjö og hann var að sofna í annað skiptið síðan í morgun, þess á milli dormar hann í sófanum. Litla krúttið mitt. Eins og hann hefði nú haft gaman af að fara út á sleðann sinn, eða búa til snjókall í garðinum. En ansi er nú bakið mitt lélegt í mokstur..

Pottaspjall

Einu sinni átti ég 3 potta. Einn stóran og þungan og svartan sem var góður í allt frá því að poppa í honum til þess að elda pottrétt. Einn lítinn til að sjóða snuð og egg og einn rauðan, emaleraðan sem ég erfði eftir afa og hitnaði alltaf svo á höldunum að það var erfitt að nota hann.. því var hann bara notaður í neyð, sem var sjaldan. Núna á ég nokkra fína potta og pönnur og eini gallinn við það er að það er alltaf einhver þeirra óhreinn og enginn nennir að þrífa hann. Stóri þungi potturinn og litli rauði eru niðri í geymslu. Sá litli er hjá systur í næstu götu, búin að vera í láni þar í líklega hálft ár og hún neitar að skila honum. Enda á ég annan. Nóg fyrir hverja fjölskyldu að eiga einn duddu/eggja pott. Sá sem á tvennt af svona óþarfa lánar auðvitað systur sinni annað.

...æji, nenni ekkert að setja nýtt template, finnst þetta ennþá flottast...

Varúð, ekki fyrir fýlupúka

Hvernig fara þeir að þessu þarna í Tónastöðinni? Alltaf svo notalegt starfsfólk þar og svo gott andrúmsloft. Kallar og kellur að grúska í nótum, einhver að prófa gítar, annar að fikta í hljómborðum og brosandi starfsfólk að stússast inn á milli. Tíminn virðist bara standa í stað, ekkert stress og læti og leiðindi og enginn að flýta sér, maður dettur bara sjálfur í sama gírinn. Svo fær maður alltaf glaðlegt spjall við kassann í lokin...

(annars kalla ég Fýlupúka nammið alltaf Prumpupúka, fyrir því er gild ástæða!!)

Tilkynning

Pósturinn er kominn. Þar á meðal er tilkynning um að jólin byrji í IKEA. Mikið er nú gott að vita það, var einmitt farin að undrast um jólin, hvenær þau ætluðu eiginlega að byrja. Þá skelli ég mér bara í risastóra húsið í sænsku fánalitunum í Garðabænum og næ mér í mín jól, þegar mér hentar. Hvenær ætli það sé helst von á mátulega lítilli traffík?

Kakó og romm

Fór á gamla Borgarspítalann í síðustu viku, nánar tiltekið háls-, nef- og eyrnadeild. Þar hangir uppi á vegg stórindis skápur úr gleri (plasti) þar sem eru til sýnis munir er fundist hafa og náðst úr innviðum fólks. Þarna kennir ýmissa grasa, títuprjónar, bein af öllum stærðum og gerðum, teningar og fleiri smáhlutir. Skemmtilegasti hluturinn, að mínu mati, náðist úr innviðum konu á níræðisaldri. Þetta var miði á stærð við lítið frímerki og þegar rýnt var í sást að á honum stóð:

Ægte

Jamaica

Rom

80%

Sú gamla hefur sko örugglega ekki ætlað að láta neitt fara til spillis!!

Sparnaðarátak

Eftir miklar og endurteknar utanlandsferðir með tilheyrandi neyslu og óhóflegri eyðslu, er kominn tími á smá aðhald. Ég ákvað að hefja sparnaðinn formlega með því að kaupa ekki bókina um sparnað. Þar sparaði ég kr.3.990.- eða 2.490.- ef ég hefði keypt hana hjá Eddu-klúbbnum. Að sjálfsögðu hefði ég ekki keypt hana í klúbbnum svo þetta er glæsilegt start, búin að spara tæpar fjögurþúsund krónur í dag og get því slakað á það sem eftir er dagsins.

Tölur...

- Mamma, ég fann nagl!! segir Stubbalingur og veifar framan í mig skrúfu
- Þessi er uppi hjá Guði af því að hann er brotinn, segir hann svo og setur brotna tölu upp á hillu.

Hann er nefnilega að leika sér með töluboxið hennar mömmu sinnar þessi ljúflingur.

Félagsfrík

Lengsta staðlota á minni stuttu skólagöngu er lokið. Hjúkkitt. Ekki löng í dögum talið, heldur álagi. Hafa unnist margir sigrar á þessum fáu en löngu dögum. Ætla aldeilis að hafa það gott í góðra vina hópi næstu daga. Henríettur annað kvöld, Spörri og frú hinn daginn og besti saumó í heimi á laugardag fram á sunnudag. Svo nýt ég auðvitað fegurstu og yndislegustu barna þess á milli og í og með .. ekki af eða á... ætti samt eiginlega að vera að drekka rauðvín með B núna til að halda upp á gott vinnuframlag.

Svona vinnutörnum fylgir óhóflegt brauð og sælgætisát með tilheyrandi gosdrykkju. Það er ekki gott fyrir magann minn, held ég skipti yfir í áfengi... (langar samt í nammi núna, svona af gömlum vana)

Ljóð vikunnar

Þreytt og dofin
ekki illa sofin

...bara þreytt

Ég er bara fín eins og ég er!

Sá áhugaverðan þátt á skjá einum í vikunni sem hét: "How to look good Naked". Hann var á eftir American Next Top Model sem er einn af þessum mjónu, fegurðar þáttum. Þarna var loksins plötunni snúið við og spilað nýtt lag. Þáttastjórnandinn sem var ung, falleg, frumleg, skemmtileg... manneskja (held karlkyns). Hann var með konu með sér, líklega um þrítugt, tveggja barna móður. Hún var bara hugguleg, venjuleg manneskja, en alveg að drepast úr komplexum yfir að hún væri of feit, sem hún var nottla ekki. Hann kenndi henni að velja snið sem hentuðu hennar vaxtarlagi og kynnti hana fyrir töframætti réttra undirfata. Engin skurðaðgerð, vaxtarmótun, brjálæðisleg megrun, ekkert "farðuíræktinaogeyddurestinniaflífinuþar"bull. Bara að læra að sætta sig við sjálfan sig eins og maður er. (Svo framarlega nottla sem maður er ekki það feitur að það heftir líf manns). Fannst reyndar full langt gengið að birta nektarmyndir af konunni útum öll stræti og torg... en allavega, skemmtileg tilbreyting frá öllu fegurðar, megrunar, kjaftæðisbullinu.

Bakað báðum megin

Oft hef ég rekist á sniðug húsráð, sem ég ætla að tylla á bak við eyrað og nota þegar við á. En þetta er fokið út í veður og vind um leið, svo langt að ég leita ekki einusinni að þegar á þarf að halda. Nema eitt. Ég bakaði einhverntíma brauð.. líklega spelt brauð, og í uppskriftinni var talað um að gott væri að setja bökunarpappír ofan í formið. Þegar svona 10 - 15 mínútur eru eftir af baksturstímanum á að taka brauðið úr forminu og velta því á magann á bökunargrindinni. Með þessu móti fæst þessi fína skorpa allan hringinn! Hef nefnilega iðullega lent í því með speltbrauð, sem þurfa að bakast svo lengi, að þau eru crusty og fín að ofan en slepjuleg ofan í forminu En ekki lengur, því þökk sé... jájá, bara farin að hljóma eins og sjónvarpsmarkaðurinn.

Allavega, gott húsráð, mæli með því.

(búin að taka speltbrauðið úr ofninum, gott báðum megin!!)

Sannleiksfestin

Jæja, ekki var getraunin mín að rokka feitt. Það er þrennt sem getur komið til:

• Enginn sem les bloggið mitt (nema nottla Birgitta.. "rokk-on Birgitta!!!"
• Enginn sem þekkir þetta bull
• Báðar ofantaldar ástæður

En ég bara heyrði þetta á útvarp Latabæ þarna fyrr um daginn, og mitt ótrúlega ljóða/lagaminni tók strax við sér og ég söng ósjálfrátt með. Skil ekkert í að ég skuli muna þetta, held að platan hafi ekki einusinni verið til á heimilinu. Minnir að hún hafi heitið "Sannleiksfestin" og fjallaði um þessa Herdísi eða Dísu, sem gat ekki hætt að ljúga. Pabbi hennar og mamma höfðu svo miklar áhyggjur að þau kölluðu til galdramann, sem ég held að hafi heitið Flosi en mér fannst alltaf eins og það væri sagt Glosi, og það er aðstoðarmaður hans sem segir söguna. Meira man ég ekki, nema eitthvað af textabrotum. Prófaði meira að segja að gúggla þetta orð, sannleiksfestin, en fann ekkert af viti.

En það er sama sagan með lagið þitt Birgitta, kannast við textann en ekki tilganginn. Finnst leiðinlegt að hafa klesst þessu á heilann á þér og vona að þú hafir beðið þess bætur hið fyrsta!

Manstu eftir þessu?

Ég heiti Herdís, ung og falleg er
ég á bolta og hoppa meðan sólin skín.
Ég er svaka lygin, annars er ég góð,
ég á vini þrjá sem heita: Magga, Siggi’ og Hlín.

Tra-lalla la-la, lalla-lalla la
Lalla-la-la lalla-la la lalla
Tra-lalla la-la, lalla-lalla la
Lalla-la-la lalla-la laaa

Warning!

You must have a sense of humor to use our products!

þetta stendur á sjampó brúsanum mínum. Kannski þess vegna sem það virkar svona illa fyrir mig.

Nick name

Var að labba með stúlkunni minni þegar bíll stövast við hliðana á okkur og út stígur kona. Hávaxin og röskleg með stutt ljóst hár. Stúlkan horfir á eftir konunni stökkva upp stiga og hverfa inn í íbúð, lítur þá á mig og segir með ljóma í augum:
"Mamma sástu? Þetta var alltídraslikonan!"

Vá en æðislegt viðurnefni, "allt í drasli konan".

Laufin vaðin upp að hnjám

Mætti konu með frostbólgnar kinnar og húfu ofan í augu.
Mætti manni með freðinn svip og axlirnar upp að eyrum.
Barnið var með rauðan nebba og litlu puttana dregna upp ermarnar á úlpunni.

Veðrið er bara þannig núna, það er sama hvað maður klæðir sig vel, kuldinn smýgur alltaf í gegn. Samt er nánast logn.

Eyrun mín..

..þola mun betur fótboltahávaða á vellinum heldur en fótboltahávaða í sjónvarpinu.

"Litli Pajero"

Hvaðan kemur orðið "barlómur"?
Ég giska á að það komi af mönnum sem sitja á börum og rekja raunir sínar fyrir barþjóninum. Svo hefur Lómurinn líklega þreytandi tón.
En ég hef allt of litla þekkingu á fuglum til að staðhæfa neitt um það. Enda átti þessi færsla að fjalla um gyllta frelsið sem Stubbalingur kallar ýmist "Litla Pajero"(frekar indjánalegt og krúttlegt) eða "Flotta Pajero".

Samt er gyllta frelsið sko enginn Hlúnkur eins og Pajero, enda eru þeir ekkert skyldir.

Ætli maður á fótboltaleik í fyrsta sinn á ævinni..

.. er eins gott að gera það bara með stæl. Fór á "El Camp Nou" og sá leik Barcelona-Sevilla s.l. sunnudag. Fannst eins og ég væri að ganga inn í bíómynd þegar við komum inn í risavaxna áhorfendastúkuna. Það fór eins og flestir höfðu spáð fyrir, upplifunin af því að vera þarna nægði til að halda mér vakandi án þess að ég tæki með mér bók að lesa. Skemmti mér meira að segja alveg konunglega. Býst samt ekki við að verða mætt út á Valsvöll um leið og tækifæri gefst með nesti og fána. Því síður er ég svo langt leidd í fótboltaáhuganum að ég ætli að lýsa fyrir ykkur leiknum (þó ég gæti það alveg, merkilegt nokk!!)

..samt finnst mér skemmtilegra í flugvél

Það sem er líkt með því að sitja í kirkju og í flugvél:

• Sækir að mér þreyta
• Lítið spennandi að borða og drekka
• Farið út eftir sérstökum reglum, fremstir fyrst og svo koll af kolli (nema í flugvél þarf ekki að labba til baka til að komast út)
• Grátandi smábörn
• Óþægileg sæti (nema ef maður er heppinn eins og ég í dag og sleppur inn á "klassann"
• Nálægð við Guð....

Gerfi eða Gervi?

Búin að vera tölvulaus síðan síðast. Hræðilegt í einu orði sagt. Merkilegt hvað maður getur orðið háður svona gerviþörfum eins og gsm síma og nettengingu. Eða er þetta gerfi? Ég er allavega að fara til Barcelona á morgun og gat ekki á heilli mér tekið í gær að komast ekki inn á uppáhaldssíðuna mína þessa dagana. Svona getur maður nú verið takmarkaður...

Laugardagur

Ég hef áður talað um það hér hvað ég er lítið fyrir að skúra. Allt í lagi að taka til, þurrka af, jafnvel taka til í skápum... en að skúra! Enda kemur það líka í ljós að það fylgja því aukaverkanir að vera með nýskúrað, allavega hjá mér. Aukaverkanir nýskúraðs gólfs eru "gólfníska". Ég verð einstaklega spör á gólfin mín. Lít alla hornaugum sem dirfast að stíga inn á gólfin mín í skóm og vill helst ekki að það sé borðað í íbúðinni. Ég er nefnilega að spara skúrið!

Er þá ekki eins gott að vera bara með óskúrað? Allir mega koma inn á skóm, svo framarlega sem þeir eru nokkurnveginn þurrir og það er líka allt í lagi að borða ristað brauð fyrir framan sjónvarpið. Gólfin mín eru allavega þannig að það sér ekki mikið á þeim, svo ég ætla bara að halda mig við að skúra einu sinni til tvisvar í mánuði. Þá varir gólfnískan ekki nema svona 3-4 daga í mánuði og ég get verið afslöppuð alla hina dagana. Snilldarráð fyrir skúrilata og skúriníska!

Snillingurinn ég!

Ætlaði nú ekki að klikka á því að mæta á fyrsta bekkjarfund haustsins hjá miðjubarninu, þó ekki væri nema vegna þess að tveir af þremur bekkjarfulltrúum eru mæður vinkvenna dóttur minnar.. vá! Var búin að setja miðann á ísskápinn (sem er m.a.s. búið að taka til á), taka frá kvöldið og biðja alla... ALLA í fjölskyldunni að muna þetta með mér. En ég mundi það sko bara alveg sjálf og engin minnti mig á.. dreif mig á samkomustaðinn og var mætt rúmlega 8, sko mig!!

En viti menn, fann engan sem ég kannaðist við. Svo ég hringdi heim og bað ektamakann um að kíkja á miðann fyrir mig. Jújú, fundurinn var klukkan átta í gær.. svo ég fékk engan kakóbolla heldur bara hundskaðist heim. Snillingurinn ég!

pirripirr

Þreytt í kvöld, af pirringi. Er búin að pirra mig svo mikið í dag og gær að ég er eiginlega búin með mánaðarskammtinn. Kannski bara eins gott, get eytt restinni af mánuðinum í eitthvað annað. Best að reyna að klára bara samviskubitspakkann í leiðinni, væri ágætt að vera laus við hann í smá tíma líka.

Ég er töffari

Stubbalingur bað mig að kaupa fyrir sig hermannaúlpu og hermannabol í útlöndum, af því að þá yrði hann sko mesti töffarinn! Mér fannst þetta ósköp krúttleg bón, í ljósi þess að hún var alfarið frá honum sjálfum. Ég sá hermannaúlpur, -húfur, -vettlinga, -buxur, -kuldaskó og -boli í Boston, en fékk mig ekki til að kaupa það. Mér finnst það of mikið steitment, ég er friðarsinni og vill að börnin mín séu það líka. Elskiði friðinni strjúkiði kviðinn, hvað svo sem það nú þýðir!

Hann fékk allavega ekkert hermanna frá mömmu sinni. Bara appelsínugulan Halloween-bol með silfurlitum graskerjum, sokkabuxur og HULK bíl... já og rauð kuldastígvél! Kystti mig og knúsaði, ægilega þakklátur og talaði ekki meira um hermanna eitthvað. Enda held ég að hann sé friðarsinni inn við bein og ég ætla að halda áfram að banna pabbanum að kaupa fyrir hann byssur. Hann verður bara að láta sér nægja þessar heimatilbúnu eitthvað lengur. Ég veit ég er leiðinleg mamma, ætla líka að halda því aðeins áfram....

Back from Boston

Mikið er til mikið af góðum mat í Boston, verst hvað það er alltaf mikið af honum og maður fær samviskubit yfir að klára ekki skammtinn. Eftirréttaspjaldið var alltaf hrikalega girnilegt, en þá höfðum við rænu á að panta einn eftirrétt og þrjár skeiðar.. nema nottla á Cheescake Factory, þar voru svo margar kökur sem við þurftum að smakka að í græðgiskasti urðu sneiðarnar þrjár. Hvað ég væri til í eina af þeim núna!

...og mætti svo Önnu Málfríði á ganginum í Leifsstöð kl. 6.05 í morgun, ég á leið heim frá Boston og hún á leið út til Köben. Fannst það merkilegt nokk í ljósi þess að við búum í sama hverfinu og hittumst aldrei!!